Na een aantal jaren onderzoek blijkt dat de naam Klein Leugemors afstamt van de boerderij 't Leugemors in de plaats Eibergen. Het bestond al voor het jaar 1360. De naam Leugemors heeft (vooral in het verleden) vele varianten gekend:
't LeugemorsErve bij Eibergen in het buurtschap Mallum en in het jaar 1360 Logemersch.Het eerste element "loghe" betekende in het Middelnederlands "moerassige grond". Het tweede element "mors" is ontstaan uit Mersch (in oud Saksisch Mersk) waarin we de Germaanse naam Mariska herkennen. Beide delen van het 't Leugemors hebben vrijwel dezelfde betekenis, men spreekt dan van een tautologie. |
Het erve heeft dus bij een moeras gestaan en daaraan de naam ontleent.
Echter "leuge", door umlaut uit "loche"
ontstaan, betekent in het dialect "leeg".
De Leugemors zou dan een leeg moeras zijn geweest, maar het is
moeilijk voor te stellen wat daar mee bedoeld is.
Een derde mogelijkheid is dat "loog" een voornaam is en het moeras een ene Loog behoord heeft. Deze voornaam bestaat nog, maar de herkomst is onbekend. Zoals je leest blijft de naam Leugemors een moeilijk vindbare naam, maar we mogen er vanuit gaan dat de naam Leugemors van erve "Logemersch" afstamt, later 't Leugemors (Oost Nederlandse Familienamen door J.B. Hekket). |
In de regentenlijst uit Mr. A.P. van Schilfgaarden, de graven van Limburg-Stirum in Gelderland en de geschiedenis hunner bezittingen, staat het volgende:
1376 juni 18
Feria quinta procima post festumbeati Vitri matirus (De vijfde opeen
volgende feestdag na het herdenkingsfeest van de gelukzalige
martelaar Vitus).
Florencius, bisschop van monasterium orkont dat Tidericus Bertoldink, Kanunik van de oude kerk van Ecberghe met de goederen te Harbedink, Bezebeke in de buurtschap Olden-Ecbergche en te Loghemersche in de buurtschap Malumden, alle in het kerspel Ecberghe begiftigt en hieraan zijn goedkeuring.
Uit dit boven geschreven stuk blijkt dat de naam Klein Leugemors afstamt van te Logemersche en al bestond voor het jaar 1376.
Voor zover bij mij bekend is, heeft een zoon van (te Leugemors) erve t' Leugemors, het erve Veldkamp gekocht aan de Needseweg huisnummer 101, later huisnummer 7 te Eibergen.
Daar deze twee boerderijen 't Leugemors en het erve Veldkamp nogal redelijk dicht bij elkaar lagen, werden de nieuwe bewoners van het erve Veldkamp Klein Leugemors genoemd om verwarring te voorkomen.
In 1840 kom ik voor het eerst het erve Veldkamp tegen wat op dat moment in bezit is van een Klein Leugemors. In het "Reglement van de marke van Mallum" voorkomende erve Klein Leugemors is zeer waarschijnlijk identiek aan het erve Veldkamp.